Қырандар мен қазақтар - page 16

16
*****
Мені үнсіз ұғынатын мұңдасым,
Мені үнсіз ұғынатын сырласым,
Қаламымнан өлең болып төгілген
Аманбысың, құрдасым?!
Жылдар, жылдар ағады ма
Жайықтай,
Жалғандықтан, жалғандықтан
айықпай.
Сенің таза пейіліңе заманның
Сотқарлығы лайық па-ай?
Арашалар арамдықтан,
тордан да ,
Бақыт құсы ақылсызға
қонған ба,
Күресе алмас құр кеуденің,
айтшы сен ,
Тіршілігі оңған ба?!
Дау айтпадым. Дауа іздедім.
Сезілді
Адамзаттың сүйетіні өзіңді.
Ессіздікке есі кеткен ендеше
Жұма көрме көзіңді!
Адамдардың адалдығын тілегін,
Бүгін — барсың,
ертең — жоқсың. Білемін.
Жығылуға болмайтынын əзірге
Ұмытпашы, Жүрегім!