Қырандар мен қазақтар - page 17

17
*****
Заңы ма тіршіліктің,
Маған бұл ұнамайды:
Адамдар жүрегінен –
Жағдайын сұрамайды .
Кешірем білместікті
Сылтауы үнемі көп .
Сеземін кей адамның
Бəрібір жүрегі жоқ.
Қаталдық, қатігездік...
Жердегі түнек – сіздер.
Тірліктің тас-талқанын
Шығарған жүрексіздер.
Үлпілдек жаным менің ,
Түспеші, əбігерге,
Жердегі бұл ауруды
Жазбайды дəрігер де.
Адамның ақылының
“асқаны ” - мұңды-ы-ы сурет!
О, мендік титтəй жүрек
Шаншыды тұңғыш рет .
Ізгілік,
жер бетінде -
барсың сен. Сезіп тұрмын .
Қатігез дүниеге
Əзірше төзіп тұрмын ...