Қырандар мен қазақтар - page 27

27
Қағаз самолеттерi м
Аунап түстi
тағы бiр күн парағы
Айна көлдер –
көңілімнің жанары.
Жүрегімнен
бірін-бірі қимаған
Сағыныштың
қаздары ұшып барады...
Көбелекті қуа алмаймын.
Даласыз.
Табанымда асфальт жүзді,
қала , Сіз!
Қалғым келген
қайғысы жоқ сəби боп ,
Қалғым келген
жүректей боп жарасыз.
Сен үшін де, мен үшін де
бар құны
Еркеліктің
иісі менен аңқыды.
Мен өмірді сүйіп жүрмін
ес-түссіз
Балалық шақ,
сені сүю арқылы.
Қандай тəтті-ең дəмі
бала-өкпенің!
Сол күндерге
жүгірсем де жетпедім.
Мені тастап
мұңдары көп мекенге
Кетіп қапсың,
қағаз самолеттерім !
Қаз сияқты қалықтайды
сол арман .
Қол бұлғайды қиялдарым –
қара орман.
Көкжиекке сіңіп кетті Бала күн
Қағаз самолеттерімдей
жоғалған.