Қырандар мен қазақтар - page 25

25
Əкпе
Арқалаған аппақ аққу арманды
Шаршатпаймын өзімді,
Ал сен, əкпе, жас тұндырып
Мөлдіретпе көзіңді.
Теңіздерде кемелер жүр
Желкендерін жыр еткен.
Бара жатыр көктем де өтіп
Жанымызды жүдеткен...
“Барлық қайғы ауып кеткен
Оралмайтын қайықпен”
Сол күндерді біз осылай
Еске аламыз байыппен.
Бізді ерте жылатқан жыл
Сыбағасын алады,
Дəл өзіңдей аяулы əкпе
Жербетінде жоқ əлі.
Қырға шығып тырналарға
Қол бұлғайық. Күз кеп пе?
Сен, бірақ та əп-əдемі
Жанарыңды мұңды етпе.