Қырандар мен қазақтар - page 43

43
*****
Көктеммен келіп көшкін боп ,
Күл-талқан болған ешкім жоқ.
Тұлпар күндердің тұсауын
Тұрады кейде шешкім кеп.
Ермейді санам үгітке,
Хат жазбай қойдым жігітке.
Тербеттім тұнық жанымды
Үлпілдеп тұрған үмітке .
Сұғанақ жұрттың сөздерін
Елемей жүрер кездемін.
Мен емес, менен өткірлеу
Сірə да, менің көздерім.
Мəймөңке күндер, ез күндер,
Жеңілмейтінімді сездіңдер.
Мен күлім жүрем,
Сен барда,
Сен барда, сұлу мезгілдер!