Қырандар мен қазақтар - page 9

9
Ана
Ақылмын. Армын. Жүрекпін . Оймын.
Осының бəрін сезіну ғой - мұң.
Дауылдатса да, құйындатса да ,
Мен Жерге мүлдем ренжуді қойдым.
Өйткені, онда сен барсың, Ана !
Қатігездіктен қаймыққан өрлік,
Балбал тастардан ойды ұққам сендік .
О, сені жылап тұрып та сүйем
Соры көп біздің бойлық пен ендік.
Өйткені, онда сен барсың, Ана !
Айдыным. Тауым . Орманым. Тасым.
Бəрі де –асыл, бəрі де – асыл.
Орнайды түбі бұл мекенге бақ
Солардың жасы құрғатылғасын.
Өйткені, онда сен барсың, Ана !
Қаптаса-дағы жер бетін қауіп,
Кетсе де барлық адамдық ауып.
Сонда да мына ғасырды тастап
Ешқайда менің кетпесім анық
Өйткені, мұнда сен барсың, Ана!